'Az' Kuru Fasulyenin Felsefesi!

Ben seni tahmin ettiğimden 'az' sevmişim sevgili!
Ve bunu sana değil, kendime hakaret için söylüyorum.
Ferhat'a, Mecnun'a ve en önemlisi Leyla'ya ayıp etmişim.
Cümlesinden özür diliyorum!

Sandığımdan daha 'az' tanımıyorumuşum prensesi
Onun pamuk masalında tüm paramı üstüne oynadığım
Ve onu da umuda gark ettiğim, cüceye de ayıp ettim!

Bir de başımıza cüce çıktı! Ondan da özür diliyorum!

Sana bir sır vereyim mi sevgili?
Aslında hiç kimse yok!
Bazı insanlar geliyor ve geçiyorlar.
Hayatlarından, HAYATLARIMIZDAN...

Hayatımızda hiç olmayan insanlara ayıp ederek,
Onlardan özürler dileyek de pekala geçebilir bir ömür...
Lakin hiçbir şey için hiç kimseden özür dilemek istemiyorum...
Leyla'nın Mecnun'un ve o gereğinden 'tedbir'li prensesin de canı cehenneme!

-Benim prensin 'Seyşeller' kozundan vallahi haberim yoktu cüce kardeş!-

Fakat,'ümit verdiğim' ve 'ümidini çaldıklarım' müstesna!
Ki, bir geceyarısı -karanlıktan cesaret alıp belki-
Ansızın hayatlarına girdiğim ve güneş ışığında,
bir hamam böceği gibi ortadan kaybolduğum sonra...

Senle bizim meselemize gelince:

"Ya, bu benim kuru pek az değildi galiba, hesaba ekleyelim istersen" dediğimde,
fasulyeci: "Az kuru her zaman, yarımdan fazladır" dedimişti de, gülmüştüm...
Sonra anladım bizim meselenin cevabı meğer o cümledeymiş sevgili...

Şunu da söyleyeyim de onu da söyleyeceğim...

Berbat şiirler yazarak geçirilebilir bir ömür
Kimsenin gülmediği kötü şakalar yaparak da
Unutarak ve unutturarak da belki, kim bilir...
Ama "Bütünüyle unutulmaya kimsenin gücü yetmiyor*"

-Bu son cümleyi 'Tutunamayanlar'da Oğuz Atay yazmış-

Bizim meseleye gelince:

İki kişi fasulyeci hesabıyla 'az' sevince o sevgi 'çok' oluyor sevgili...
Ben 'seni'ni biraz fazla kaçırınca bu sevdanın,
İster istemez 'beni' biraz 'eksik' kaldı!
Sen de kendi hesabında olanı benim tabağıma koymayınca...
Meselenin 'biz'i de biraz 'yara' aldı...

N'apalım, her şeyin gereğinden 'çok' olduğu bu yüzyılda
Bizim hikâyemiz de 'noksan' kalsın sevgili...

O ünlü kuru fasulyecinin de dediği gibi:
"Az her zaman yarımdan fazladır!"

Ben seni yarımdan biraz fazla, tahmin ettiğimden biraz 'az' sevmişim...

-Pardon ben bir az pilav istemiştim...