Mezarlık AVM: Ölümüne alışveriş

Geçtiğimiz günlerde İzmit İsmet Paşa stadının yıkılıp yerine AVM ve konut yapılacağı haberi ajanslara düşünce kendimi bir fikir jimnastiği içinde buldum. ‘Parklar ve statlardan başka, ‘yeşil’ olan neyin üzerine AVM dikebiliriz?’

Aklıma mezarlıklar geldi. Sonra kendi kendime abarttığımı düşündüm ve mesele üstüne kalem oynatmaktan vazgeçtim ki Başbakan’ın açıklaması geldi. Erdoğan ODTÜ’deki ‘yol’ tartışmalarıyla ilgili; ‘Yol için gerekirse cami bile yıkarız’ dedi.

Yol için bu memlekette cami yıkılır mı, bilmiyorum ama rant için hemen her şeyin yapılabildiğini görüyoruz, görmeye de devam edeceğiz sanırım.

O yüzden yarın öbür gün ‘Ayasofya’ ve ‘Sultanahmet’ moving yöntemiyle, asılları korunarak Beylikdüzü’ne falan taşınırsa şaşırmamak lazım.

‘Gitsinler filmlerini biraz ilerde seyretsinler’ diyen zihniyet biraz daha ‘emek’ sarf edilirse ‘Gitsinler namazlarını biraz ilerde kılsınlar’ noktasına da getirilebilir.

Başkakan ‘cami’ imgesini seçerek, mevzuya ne kadar ciddi baktığını anlatmanın yanında, tarihi ehemmiyeti olmayan ama şehrin köşe başlarını tutan ibadethanelerin, ‘ederlerini buldukları takdirde’ yerlerini AVM ve otele bırakabileceklerinin yolunu da ‘yolunu’ da yapıyor olabilir.

Elbette bunlar en uç ve imkânsıza yakın örnekler. Fakat, durum öyle bir hal aldı ki, ülkeye bakılınca memleket, medeniyet, kültürhane, ibadethane, saadethane değil, metre metre arazi görülüyor. Ve altında üstünde ne olduğu da çok önemli değil gibi.

Yani benim 'Mezarlık AVM' projem de çok çılgın bir proje değil. B2 mezarlık, B1 otopark. Üst taraf dükkanlar, yemek salonları en tepede sultanlara layık odalar… Fazla böbürlenme padişahım en alt katta mezarlık var! Hem mottosu da hazır; Mezarlık AVM: Ölümüne alışveriş.

Maksat ‘alış-veriş’imiz tam olsun sevgili okur, sinemamız, tiyatromuz, camimiz eksik olsa da olur. Yeter ki, aldığımız verdiğimize denk olsun! Tarihimiz, anılarımız, şehir hafızamız yıkılsa da olur…